Bad
by Grzegorz Józefczuk, Gazeta Wyborcza, 2009.12.22
The makers of the play "Bad" have created a neat and clear play, one without exceed of banditism but also exceed of moralizing.
by Grzegorz Józefczuk, Gazeta Wyborcza, 2009.12.22
The makers of the play "Bad" have created a neat and clear play, one without exceed of banditism but also exceed of moralizing.
Autor: Anna Rzepa Wertmann […] Jeśli do takiego pomysłu, rozpisanego na głosy reżysera i Matyldy Damięckiej, dodać jeszcze niezłych pięciu muzyków i Cohenowskie piosenki w oryginalnym brzmieniu- czegóż chcieć więcej?! […] […] Piękna, mądra i ważna podróż pomiędzy słowami, uczuciami, emocjami, prawdą i sensem. […]
„Margules. Nieobecność” Witt-Michałowskiego w hołdzie guru teatru meksykańskiego Autor: Klaudia Olender, 14 października 2020, Kurier Lubelski W ramach tegorocznych Konfrontacji Teatralnych w Lublinie Łukasz Witt-Michałowski zaprezentuje swój premierowy spektakl „Margules. Nieobecność”, w którym przedstawi postać zapomnianego wybitnego wizjonera teatru – Ludwika Margulesa. Ludwik Margules, Polak pochodzenia żydowskiego, był jednym z najwybitniejszych reżyserów i reformatorów meksykańskiego…
Autor: Andrzej Molik, „Moliqultura osobista”, 4.11.2012 Dialog… Porozumienie… Próby… Już pierwsza scena Aporii’43 w reż. Michałowskiego, w której aktorzy (z polskiej strony m.in. znana już nam Alina Czyżewska i podpora InVitro Dariusz Jeż, oboje występujący na Konfrontacjach jeszcze w dwóch innych – różnych! – spektaklach) zaczynają wreszcie grać, jest wyrazem nadziei na taki dialog. Oglądamy…
Autor: Marta Zgierska, ZOOM, listopad 2012 Druga część projektu „Aporia 43” w reżyserii Łukasza Witt-Michałowskiego paraliżuje widza poprzez przytoczenie prawdziwych, indywidualnych świadectw bestialstwa wojny. Siłą tego dobrze skrojonego i mądrego spektaklu jest nieustanna zmiana perspektywy. Reżyser raz punktuje winy Ukraińców, raz Polaków. Jak na otwartej dłoni widać, że obie strony mają tu swoje racje, a…
Autor: Teresa Dras, „Kurier Lubelski”, 16.02.2009 (…) Witt-Michałowski pokazał, że umie grać w tę skomplikowaną grę, jaką jest teatr. Korzystając z pustej przestrzeni dawnych warsztatów samochodowych, przesuwał scenę, a z nią publiczność, jak mu się podobało. (…) Nie można nie wspomnieć o roli Tomasza Bazana, tancerza butoh, który dopowiedział do tego spektaklu coś bardzo ważnego….