Liza

Nigdy nie było tak łatwo zniszczyć człowieka, jak dziś. Otacza nas sieć. Media i internet nie uznają tłumaczeń, wyśmiewają usprawiedliwienia, nie bawią się w detale. Ta sieć zarzucona na ofiarę nie daje możliwości ruchu. Jest wszechpotężna i bezwzględna w swojej bezmyślnej prostocie. Karmi tłum emocjami. Uczciwe śledztwo, rozpatrzenie stanowiska każdej strony stało się staroświecką bzdurą,…

Pełna humoru propozycja teatralna. Akcja sztuki rozgrywa się w małej irlandzkiej wiosce, w której studio z Hollywood kręci film, jako statystów wykorzystując ludzi z okolicy. Miejscowym zetknięcie się ze środowiskiem sławnych i bogatych przynosi nadzieję na realizację własnych marzeń o sukcesie. Z pozoru banalna historia przynosi refleksje nad konsekwencjami, jakie wynikają z wkroczenia wielkiego świata…

Spektakl jest czwartą premierą zaprezentowaną przez Scenę InVitro. Oparty na tekście Artura Pałygi „Ostatni taki ojciec” podejmuje trudny temat ojcostwa i roli mężczyzny w świecie współczesnym. Jak wyjaśniają twórcy, „nasi ojcowie to byli ostatni ojcowie. Po nich tylko cisza oraz partnerzy mamusi. Tatuś. Tatusiek. Nikt nie powie już – ojciec. Chyba że półżartem, półgębkiem i już bez znaczenia.”…

Sztuka ukazująca proces stwarzania człowieka i równocześnie pozbawienia go wolności przez język jest jedną z najwybitniejszych sztuk – czy też anty-sztuk austriackiego dramatopisarza, która nie pokazuje, jak JEST NAPRAWDĘ czy BYŁO NAPRAWDĘ z Kasparem Hauserem, ale CO JEST MOŻLIWE z kimś. Kasparem Hauserem będzie 25 ludzi niepełnosprawnych identyfikujących się przez własne życie z losem postaci…

Czy komuś z Was znane jest nazwisko Margules? Ludwik Margules? Brzmi obco, egzotycznie, nie po polsku. Tymczasem w Meksyku, każdy kto otarł się o teatr, kojarzy go z Polską i największymi reformatorami współczesnego teatru. Margules wymieniany jest jednym tchem z takimi nazwiskami twórców polskich jak Kantor, czy Grotowski. Margules był dyrektorem Uniwersyteckiego Centrum Teatralnego; założycielem…

„Noc” Stasiuka to opowieść o uprzedzeniach. Wschód i Zachód wyprodukowały ich na przestrzeni wieków tak wiele, że nie potrafią mówić o sobie i przedstawiać się sobie inaczej niż przez pryzmat frazesu. Nienawidzimy się i potrzebujemy siebie nawzajem. Skradzione samochody, technologia i pomysły wędrują na wschód, a tanie mięso na zachód – czy to w postaci…